Het zijn onrustige tijden in Israël. Het volk wordt telkens aangevallen door de Midjanieten. Dit buitenlandse volk plundert telkens het land. Korenvelden worden platgebrand. Vee wordt gestolen. De bange Israëlieten roepen de Here om hulp.

De Here luistert. Hij stuurt een profeet die vertelt waarom vreemde volken Israël aanvallen. Het komt doordat Israël steeds weer achter verkeerde goden aanloopt. Israël moet leren om op de Here te vertrouwen. Toch wil God zijn volk opnieuw helpen.

Hij stuurt zijn engel naar een akker bij het plaatsje Ofra. Daar is de jonge Gideon stiekem bezig met het oogsten van tarwe. De engel geeft hem een bijzondere opdracht: “Toon je moed en bevrijd Israël!” Gideon moet de Israëlieten bevrijden van de vijand.

Lange tijd aarzelt Gideon of hij de juiste persoon is voor deze opdracht. Een paar keer vraagt hij de Here om een teken. Steeds weer laat God weten dat Gideon op Hem kan vertrouwen. Na een tijd weet Gideon een leger van 32.000 soldaten te verzamelen. Maar God vindt het leger te groot. Israël moet vertrouwen op de Here, en niet op een groot leger. Alle bange mensen moeten daarom naar huis. Slechts 10.000 soldaten blijven over. Maar dat is nog te veel. Gideon moet zijn mannen water laten drinken. De Here zegt: “Wie het water met hun tong oplikken, zoals een hond, , die zullen je leger vormen.” De mannen drinken. Slechts driehonderd soldaten slurpen als hond…

Diep in de nacht omsingelt Gideon met zijn kleine legertje het kamp van de Midjanieten. Op Gideons teken beginnen ze op ramshorens te blazen en waterkruiken stuk te slaan. Ze schreeuwen: “Te wapen voor de Heer en Gideon!” Het grote leger van de vijand raakt door dit lawaai in paniek. God bevrijdt Israël met een mini-legertje!