De Here Jezus tijdens zijn leven heeft veel gereisd. Meestal deed hij dat door Kanaän. Maar zo nu en dan ging hij samen met zijn discipelen naar het buitenland. Zo trok Hij bijvoorbeeld een tijdje door Libanon. Dit is een land dat direct boven Israël ligt.

In de havenplaats Tyrus trekt Jezus zich terug in een huis. Hij wil dat de mensen niet weten dat Hij in de stad is. Maar dat lukt niet. Ze zijn nog maar kort binnen, of een vrouw komt naar binnen. Ze valt voor de voeten van de Here Jezus neer. De vrouw is geen Jodin. Ze hoort bij een volk dat afgoden vereert. De leerlingen willen haar eigenlijk niet binnenlaten. Joden gaan niet met niet-Joden om. Maar de vrouw zet alles op alles. Ze heeft de Here Jezus nodig.

Ze smeekt: “Heer, help mij! Mijn dochter is bezeten door een boze geest.” De vrouw gelooft dat de Here Jezus haar dochtertje kan genezen. Toch helpt Jezus haar niet direct. Hij is allereerst gekomen voor de Joden. Pas later zal Hij zich volledig voor de heidenen gaan inzetten. Jezus zegt het tegen de vrouw: “Eerst moeten de kinderen genoeg te eten krijgen. Het is niet goed om de kinderen hun brood af te pakken en het aan de honden te voeren.”

Maar de vrouw laat zich niet uit het veld slaan. Ze antwoordt: “Maar de honden mogen toch altijd de kruimels opeten die de kinderen onder de tafel laten vallen?” De Here Jezus ziet haar geloof. Hij zegt tegen haar: “Dat hebt u goed gezegd. Ga naar huis, de demon heeft uw dochter al verlaten.” Haar kind is weer genezen!

Tyrus is een van de oudste steden ter wereld. Het is tegenwoordig een belangrijke Libanese havenstad. De stad was vroeger beroemd om de purper die er gemaakt werd. Dit is een hele dure kleurstof die van slakken wordt gemaakt. In de Bijbel staat Tyrus vooral bekend als een heidense stad.